วันศุกร์ที่ 28 สิงหาคม 2563
1. วันวานสุดอาภัพ (Sonomono. Nochini...) เล่ม 1 ราคาปก 320 บาท (นิยาย)
ผลงานของ NAHAaTO
ภาพประกอบโดย Miya Kazutomo
(Earth Star Novel ของ Earth Star Entertainment)
มันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อไหร่กันนะ......คิดว่า น่าจะผ่านไปสองปีได้แล้วมั้ง?
ชื่อของผมคือ “วาซุ” เป็นเด็กหนุ่มผมดำที่อายุอานามเพิ่งแตะสิบห้าปีได้หมาดๆ
รูปร่างไม่สูงไม่เตี้ย ไม่อ้วนไม่ผอม เป็นเด็กหนุ่มธรรมดาๆ ที่น่าจะหาได้ทั่วไป
ผมอาศัยอยู่ในเมืองหลวงของราชอาณาจักรอิสคอร์ร่วมกับพ่อแม่ที่เป็นชาวเมืองสามัญชนและอัจฉริยะแสนน่ารัก
ซึ่งอัจฉริยะแสนน่ารักที่ว่านี้ก็คือน้องสาวของผมที่อายุน้อยกว่าสองปีและได้รับคำชมจากผู้คนรอบตัวอยู่ตลอด
เรื่องนี้ทำให้ผมกลายเป็นพี่ชายแสนธรรมดาที่มีดีแค่น้องสาวเก่งเท่านั้น แต่ว่า แม้แต่สามัญชนคนรากหญ้าอย่างผม
ก็ยังมีเพื่อนสมัยเด็กวัยเดียวกันที่ตัวเองรู้สึกภาคภูมิใจอยู่ด้วย ชื่อของเพื่อนสมัยเด็กคนนี้ก็คือ “อาเรีย”
นางมีเส้นผมสีทองที่ทอประกายเหมือนเส้นไหมสูงค่า ดวงตาสีฟ้าที่ทำให้รู้สึกถึงความอ่อนโยน
ใบหน้างามได้รูปที่ยังหลงเหลือความงามของวัยดรุณแต่ก็สามารถเดาได้ไม่ยากว่าเมื่อเติบโตแล้วจะงดงามสักเพียงใด
รูปร่างก็สมส่วน ส่วนนิสัย......ภายนอกจะเป็นคนที่ดูอ่อนโยนกับทุกคนโดยไม่มีแบ่งแยกรวมถึงยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา
จะมีก็แต่เวลาที่อยู่กับผมที่จะเปิดเผยมุมมืดออกมาบ้าง......เดี๋ยวนะ ขอไม่นินทาลับหลังก็แล้วกัน......
ตอนอายุสิบสองปี ผมกับอาเรียได้สาบานอนาคตเอาไว้ร่วมกัน เป็นคำสาบานที่บอกว่าเมื่ออายุได้สิบห้าปี
ที่ถือว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วพวกเราจะแต่งงานกัน ดูเหมือนความลับเรื่องนี้จะหลุดไปถึงหูน้องสาวผม.......
หลุดไปได้ยังไงล่ะเนี่ย แถมพอข่าวหลุดออกไป น้องสาวผมก็ดูจะอารมณ์บูดไปพักหนึ่ง
จำได้เลยว่าตอนง้อน้องสาวนี่เหนื่อยแทบรากเลือด......โอ๊ะ ต้องเล่าเรื่องอาเรียสินะ
อาเรียถูกทางโบสถ์เลือกให้เป็น “สตรีศักดิ์สิทธิ์” ตอนอายุสิบสามปี และเพื่อออกไปปราบจอมมารที่ปรากฏตัวขึ้นในปีนั้น
อาเรียได้ออกเดินทางร่วมกับผู้ที่ถูกเลือกให้เป็นผู้กล้าในลักษณะเดียวกันแบบไม่ค่อยเต็มใจ
ถ้าถามว่าเพราะอะไรถึงไม่ค่อยเต็มใจ ก็เพราะตัวอาเรียนั้นไม่อยากไปนั่นเอง
คงจะมีแต่ผมกระมังที่รู้ว่าอาเรียยอมไปเพราะทนเสียงกดดันจากพ่อแม่ตัวเองและพวกผู้ใหญ่ที่อยู่รอบตัวไม่ได้
เพราะเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นอาเรียก็จะทำเพียงยิ้มหวานออกมาเหมือนทุกครั้ง
ตัวผมในตอนนั้นมีความคิดว่าควรปล่อยอาเรียไปโดยไม่พูดอะไรเลยสักคำจริงๆ น่ะเหรอ
ผมควรลงมือทำอะไรสักอย่างสิ......
ดังนั้นผมจึงหันหน้าไปทางแผ่นหลังของอาเรียที่กำลังจะเดินตามคนของโบสถ์ไปแล้วตะโกนดังลั่น
“ฉันก็จะไปด้วย!”
อาเรียที่หันมาเพราะคำพูดของผมเผยรอยยิ้มเต็มใบหน้าออกมาด้วยความยินดี แต่พวกผู้ใหญ่ที่อยู่รอบๆ นี่สิ
พวกเขาหันมามองผมด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายใจ จากนั้น มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินแหวกกลุ่มผู้ใหญ่ออกมา
“สามัญชนอย่างแกคิดจะตามไปปราบจอมมารด้วยงั้นเหรอ?”
เด็กหนุ่มคนนั้นมองผมด้วยสายตาที่เหมือนกำลังประเมินสินค้า
เขามีเส้นผมสีทองเข้ม ใบหน้าก็ดูหล่อเหลาผิดกับไอ้หนุ่มหน้าจืดอย่างผม
ผมจำได้ดีว่าพอเขายืนคู่กับอาเรียแล้วช่างดูงดงามเข้ากันเหมือนเจ้าชายกับเจ้าหญิงที่อยู่ในภาพวาด
ผมรู้ว่าจะยอมถอยแค่นี้ไม่ได้เด็ดขาด จึงตะโกนต่ออย่างเกรี้ยวกราด
“สามัญชนแล้วยังไง! ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะตามไปด้วย!”
“ฮึ่~ม......งั้นฉันขอทดสอบหน่อยแล้วกัน”
ผลลัพธ์น่ะเหรอ ผมพ่ายแพ้ให้เด็กหนุ่มผมทองด้วยสภาพที่ดูไม่ได้ อาเรียพยายามจะเข้ามารักษาผมที่เต็มไปด้วยบาดแผล
แต่เด็กหนุ่มกับพวกผู้ใหญ่บอกว่าเสียดายเวลาก็เลยโยนเหรียญเงินมาให้สองสามเหรียญบอกว่าเป็นค่ารักษา
จากนั้นก็พาตัวอาเรียออกไปจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว ความเจ็บแค้นใจและความรู้สึกไร้พลังทำให้ผมร้องไห้ไม่หยุด......
ตั้งแต่นั้นมาผมก็สวดอ้อนวอนให้อาเรียที่ออกเดินทางไปแคล้วคลาดปลอดภัยอยู่ทุกวัน รวมถึงฝึกฝนตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
ตอนที่เพิ่งเริ่มฝึกฝนตัวเองผมก็ได้รู้ว่าเด็กหนุ่มที่เล่นงานผมจนสะบักสะบอมคนนั้นก็คือ “ผู้กล้า” แล้วพอคิดว่าไม่อยากแพ้ให้ผู้กล้าอีก
ตัวเองก็เลยรู้สึกมีไฟขึ้นมา เพื่อการนั้น ผมได้เข้าไปยังกิลด์นักผจญภัย ลงทะเบียน แล้วฝึกฝนโดยอ้างอิงจากสเตตัสของตัวเอง
ตามที่ระบุไว้ในบัตรกิลด์...... แต่ด้วยความที่ผมเป็นนายกระจอกแสนธรรมดา จะให้เก่งขึ้นแบบพรวดพราดก็คงไม่ได้
ความสามารถพิเศษอะไรก็ไม่มี ดังนั้นไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็แข็งแกร่งขึ้นมาได้แค่มากกว่าค่าเฉลี่ยของเด็กวัยเดียวกันนิดหน่อยเท่านั้น
ส่วนตอนที่ผมเริ่มมั่นใจว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้นมานิดหน่อยแล้ว เวลาก็ได้ล่วงเลยไปถึงสองปี
ก่อนอายุผมจะแตะสิบห้าเล็กน้อย มีข่าวหนึ่งถูกป่าวประกาศไปทั่วโลก
“ปาร์ตี้ผู้กล้าปราบจอมมารสำเร็จแล้ว!”
ข่าวนั้นทำให้โลกถูกโอบล้อมไว้ด้วยความปลาบปลื้ม ส่วนตัวผมนั้นยังรู้สึกใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ
จนกว่าจะได้เห็นอาเรียด้วยตาตัวเอง เมื่อเวลาผ่านไปพักหนึ่งหลังจากมีประกาศ ปาร์ตี้ผู้กล้าก็เดินทางกลับมายังเมืองหลวง
ดูเหมือนจะมาเพื่อรายงานว่าทำภารกิจปราบจอมมารสำเร็จและกลับมาแล้วโดยสวัสดิภาพ ตอนที่ปาร์ตี้ผู้กล้าเข้ามาในเมือง
ก็มีการจัดพาเหรดฉลองชัยกันเสียยกใหญ่ ผมเฝ้ามองขบวนอยู่จากที่ไกลๆ และเมื่อเห็นอาเรียเป็นหนึ่งในปาร์ตี้ผู้กล้า
ที่อยู่ใจกลางของขบวนพาเหรด ผมก็ยกมือขึ้นทาบอกด้วยความโล่งใจ ปาร์ตี้ผู้กล้าเคลื่อนตัวเข้าปราสาทไป
จากนั้นพักหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งตรงระเบียงปราสาทที่สามารถมองเห็นได้ทั้งเมืองพร้อมกับพระราชา
พระราชาได้กล่าวว่าเหล่าผู้กล้าได้ทำการต่อสู้อย่างห้าวหาญจนสามารถปราบจอมมารลงได้สำเร็จ
ผมนึกว่าการชมเชยปาร์ตี้ผู้กล้าจะดำเนินต่อไปแบบยาวเหยียด แต่จู่ๆ พิธีก็หยุดลง และผู้กล้าได้เข้าไปยืนข้างๆ พระราชา
“เก่งมากที่ปราบจอมมารได้สำเร็จ”
“ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ”
“เอาละ ผู้กล้า......เจ้าปรารถนาอะไรเป็นสิ่งตอบแทนบ้างมั้ย?”
“สิ่งที่ผมปรารถนา มีแค่อย่างเดียว-------”
ผู้กล้ากล่าวเช่นนั้นแล้วดึงตัวอาเรียออกมาจากปาร์ตี้ที่ยืนรออยู่ด้านหลัง
“คือการรับสตรีศักดิ์สิทธิ์อาเรียเอาไว้เป็นภรรยา”
พริบตาที่ผู้กล้ากำลังจะช่วงชิงจุมพิตของอาเรียไป ผมหลับตาปี๋ เอามืออุดหู และวิ่งออกจากสถานที่นั้น
เรื่องราวมันก็ต้องจบประมาณนี้ทั้งนั้น......แต่......
2. นิชิโนะ ~เด็กหนุ่มชนชั้นต่ำสุดในโรงเรียน แต่มีพลังแข็งแกร่งที่สุดในโลก~
(Nishino ~Gakunai Caste Saikai ni shite Inou Sekai Saikyou no Shounen~) เล่ม 1 ราคาปก 300 บาท (นิยาย)
ผลงานของ Buncololi
ภาพประกอบโดย Matanonki
(MF Bunko J ของ Media Factory)
สำหรับผู้อ่านที่ชื่นชอบ นิยายเลิฟคอมเมดี้ ที่พระเอกไม่ใช่หนุ่มหล่อ (อย่างแท้จริง) ...
นิชิโนะ โกะเคียว นักเรียนม.ปลายที่ไม่มีอะไรโดดเด่นและเป็นเพียงเด็กชนชั้นกลางของโรงเรียน
แม้ความจริงแล้วเขาคือสายลับที่มีความสามารถพิเศษสุดแข็งแกร่งในโลกมืด
เขาคือผู้ที่คิดว่าตัวเองเท่ที่สุดในสามโลกจึงใช้พลังพิเศษนี้ทุ่มเทให้กับการทำงาน
เขาชอบอยู่ตัวคนเดียวมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เชื่อฝังหัวว่าการวางท่าถือดีของตัวเองนั้นเท่สุดๆ
แต่วันเวลาที่แสนสงบสุขของเขาก็ต้องสิ้นสุดลง ระหว่างเตรียมงานโรงเรียนในช่วงฤดูใบไม้ร่วงชั้นม.ห้า
นิชิโนะเริ่มรู้สึกถึงความสำคัญของการคบหาเพศตรงข้ามในช่วงชีวิตของการเป็นวัยรุ่น
ด้วยเหตุนี้ ชีวิตที่แสนสงบสุขของนิชิโนะจึงเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล เพื่อหาแฟนที่จะช่วยให้ชีวิตมีสีสันมากขึ้น
เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อจะยกระดับฐานะทางสังคมในโรงเรียนของตัวเองให้สูงขึ้น แต่ยิ่งพยายามเท่าไรก็ยิ่งไม่เป็นผล
นี่คือเรื่องราวสุดพลิกผันของฮาร์ดบอย (ที่มาพร้อมกับการต่อสู้สุดแฟนตาซี)
นิชิโนะเจ้าของเดียวกับยอดชายนายทานากะ
********************************************************************************
ที่มา http://www.firstpagepro.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น